Altijd gelachen, altijd gespeeld. Maar toen dat hij die ziekte kreeg waren we niet meer aan het lachen en spelen. We dachten aan je. Waarom nu? Je had nog een heel leven. En als jij lachte, lachte iedereen mee. We zullen je nooit vergeten en jij gaat zeker naar de hemel.
Simon
Er stonden foto's van Papacello die met de kinderen speelt in de kerk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten